заққум

[زقوم]

а

1. як навъ дарахти заҳршира; мувофиқи ақидаи динӣ, дарахти талхмевае дар дӯзах, ки хӯроки дӯзахиён мешудааст

2. маҷ. ҳар чизи талху заҳрдор ва кушанда: заҳру заққум